Opracowanie „Zasobni w zasoby” zawiera syntetyczne rozważania na temat znaczenia zasobów dla skuteczności zarządzania projektem oraz realizacji wyznaczonych zadań. Jest ono warte przeczytania tak przez osoby pełniące funkcje kierownika projektu jak również członków zespołu. Znane jest powiedzenie, „że plan jest niczym, a planowanie wszystkim”. Odnosi się to także do konieczności planowania zasobów jako kluczowego czynnika wpływającego na osiąganie celów. Autorzy dzielą się przede wszystkim praktycznymi wskazówkami, wnioskami, jak skutecznie pozyskiwać zasoby dla celów projektu. Odnoszą swoje uwagi zarówno do działania w organizacjach hierarchicznych jak również struktur płaskich, nazywanych też turkusowymi. Zwracają uwagę na zaangażowanie kierownika projektu w pozyskanie właściwych zasobów rzeczowych oraz ludzkich. Tekst jest napisany syntetycznie, zrozumiałym i praktycznym językiem. Jest znakomitą inspiracją dla doskonalenia własnych kompetencji.

Zawarte w opracowaniu zalecenia można wesprzeć wyprawą z 1912 roku, na Biegun Południowy. W tym samym czasie taki projekt rozpoczęli – Norweg R. Amundsen i Brytyjczyk R. F. Scott. Kiedy Amundsen kompletował zasoby planując postawienie nogi na Biegunie Południowym, koncentrował się na pozyskaniu najlepszych urządzeń oraz ludzi. Kupił najlepsze wyposażenie dla kuchni na statku. Zatrudnił najlepszych kucharzy i marynarzy. Kupił najlepsze psy i wysokiej jakości żywność. Scott natomiast pojechał na wyprawę z marszu – bez starannego zaplanowania zasobów. Efekt był taki, że dotarł do celu dużo później i ani on, ani załoga, z niej nie powrócili. Jakość zasobów materialnych oraz ludzkich to kluczowy czynnik dla powodzenia każdego projektu. Tak było za czasów Amundsena i Scotta, tak też jest w XXI wieku.

Prof. dr hab. Henryk Mruk

Opracowanie „Potęga interesariuszy” to ważny oraz niezbędny dokument dla każdego kierownika projektu. Szczególnie można go polecić tym osobom, które są niecierpliwe, mają kłopot z myśleniem abstrakcyjnym, wyprzedzającym zdarzenia. Są one przekonane, że najważniejszym czynnikiem sukcesu projektu jest jak najszybsze jego rozpoczęcie. To jest z reguły pułapka, zagrażająca wykonaniu zadań w terminie, do tego z należytą starannością. Na przeciwnym biegunie plasuje się strategia starannego przygotowania się do rozpoczęcia produktu. Potocznym uzasadnieniem dla jej prawdziwości może być znane powiedzenie, że „szczęście sprzyja umysłom przygotowanym”. Nowe projekty mają swoich adwokatów, ale mają też przeciwników. Im lepiej zostaną rozpoznane potrzeby interesariuszy, tym większa będzie szansa na zrealizowanie projektu. Autorzy proponują konkretne narzędzie, a mianowicie matrycę interesariuszy. Swoje ciekawe i praktyczne rozważania ilustrują przykładem z praktyki. Pozwala on wyrobić sobie nawyk, aby zawsze rozpoczynać projekt od wypełnienia wspomnianej matrycy. Mózgi ludzi wymagają przygotowania się na zmiany. Uzasadnia to celowość prowadzenia rozmów z wyprzedzeniem z poszczególnymi interesariuszami. Pozwala również na wyszukanie argumentów, które pomagają w zmianie punktu widzenia na zasadność projektu. Zasadność takiego podejścia, czyli rozpoczęcia prac od wypełnienia matrycy interesariuszy, można zilustrować przykładem z Paryża. Otóż w 1889 roku, władze miasta postanowiły wydać zgodę na zbudowanie wieży przez inżyniera Eiffla, aby w ten sposób podkreślić siłę ekonomiczną Francji na rozpoczynającej się Wystawie Światowej. Kiedy wieża stanęła, mieszkańcy zażądali od mera miasta natychmiastowego rozebrania „tego paskudztwa”, jak określili konstrukcję. Mer był pod ścianą. Udobruchał buntowników obietnicą, że po pół roku, czyli zaraz po zakończeniu Wystawy, wieża zostanie rozebrana. Okazało się, że po pół roku spodobała się większości Paryżan, którzy sami poprosili mera, aby została już na stałe.

Prof. dr hab. Henryk Mruk